Alleen al een half uurtje ‘staren’ over deze rivier heeft bij mij een magische invloed op mijn innerlijke gemoedsrust. Geloof me. Ik kan bij deze rivier gerust een hele week zitten om tot rust te komen, maar eerlijk gezegd ‘verdwijnt’ 90% van alle stress binnen het eerste half uur … met alleen maar … staren. En dat kan ik heel goed Ik heb het over de rivier Semois, een rivier met een kronkelende lengte van ongeveer 200 km die de zuidelijke grens van de Ardennen vormt.

De rivier bevindt zich pal voor het vakantiehuisje in België, dus meer moeite dan alleen maar twee stoelen te plaatsen hoeven we niet te doen om te genieten van het uitzicht.

Op een vroege ochtend tijdens mijn slaapwandeling richting het toilet keek ik naar buiten en dacht dat ik nog niet helder zag (dat krijg je natuurlijk al snel als je ogen half dicht geplakt zijn …), maar het was zo mistig buiten dat ik nauwelijks de overkant van de rivier kon zien. De meeste mensen die mij kennen weten dat het voor mij een moeilijke opgave is om ‘s ochtends vroeg na te denken … maar dit keer was ik blijkbaar zo uitgerust en was mijn hoofd zo leeg (ja, ja, het kan nog leger) dat ik een besluit kon maken om maar niet terug naar bed te gaan, maar om de camera te pakken om mistfoto’s te maken. Eenmaal buiten gekomen trok de mist nog vrij snel op, dus ik moest ook nog eens snel beslissen waar ik foto’s van zou willen maken. Geen paniek. Gewoon kijken, statief neerzetten en spelen met de instellingen

Mijn (rechthoekige) grijsverloopfilters zijn eigenlijk best groot, dus ik kan ze helemaal door de houder naar beneden schuiven en er een grijsfilter mee maken Hierdoor kan ik wat langere sluitertijden creëren om het stromend water één te laten worden met de mistige sfeer boven de rivier. Rust en sereniteit.

Tijdens het bezoek in de Ardennen heb ik tevens een aantal pogingen gedaan om uitzichtpunten op te zoeken die op de wandelkaart staan … maar velen waren helaas niet meer goed te benaderen en bij eentje was ‘het pad’ zelfs geblokkeerd door stenen keien die alleen Obelix kan verplaatsen. Ja, soms heb je het niet voor het uitkiezen ;-). De enige locaties die nog succesvol te benaderen waren, waren de uitzichtpunten die ik vorig jaar ook al toevallig heb gefotografeerd: de ‘ganzen-nek’ boven Mouzaive en het uitzicht over het bloemendorpje Frahan.

De foto doet me trouwens erg veel denken aan het spel Carcassonne … maar dan met minder kastelen 😉

Carl