Begin dit jaar heb ik in de vorm van een Nieuwjaarswandeling ons zwaarste landzoogdier van Europa opgezocht in het Kraansvlak, Kennemerduinen: de wisent. Zowel begin 2013 als 2014 heb ik dit ook gedaan. Mmm … opvallend. Hoe komt het toch dat deze koning van het bos zo’n aantrekkingskracht op mij heeft in het begin van een nieuw jaar?
Het zal vast te maken hebben dat deze Europese bizon 100 jaar geleden bijna in het wild was uitgestorven … en nu weer terug is van weggeweest. Iedere keer als we oud en nieuw vieren, vraag ik mij af hoe het nu gaat met deze zware jongen die mij doet denken aan de prehistorische tijd. Maar waarom vraag ik mij dat af? Ik kan natuurlijk duiken in de werking van mijn hersenen of in de filosofie van de geest, en dit proberen te verwoorden, maar dat laat ik graag over aan Plato en Aristoteles. Laat ik het er maar op houden dat ik wilde dieren in hun natuurlijke omgeving fascinerend vind en dit graag wil vastleggen en dat de wisent mij eraan herinnert om ook in het nieuwe jaar hieraan gehoor te geven.
Het eerste blog dat ik gewijd had aan de wisent, was van mijn eerste bezoek in het Kraansvlak. Een dag voordat we miljoenen vuurpijlen de lucht in schoten, heb ik op oudejaarsdag van 2012 nog even genoten in het duin van het fotograferen van de wisent. De verhalen en de daarbij horende foto’s kan je in dit blog bekijken:
Dit bezoek was zó goed bevallen, dat ik begin 2013 een excursie had geboekt om samen met een groepje de boswachter te volgen om zo een unieke winterse sneeuwwandeling te maken in het Kraansvlak. De verhalen en de daarbij horende foto’s kan je in het tweede blog van de wisent bekijken:
Blog: In de sporen van de Wisent
Het respecteren van de wisent in zijn natuurlijke omgeving staat voorop en om dichtbij te kunnen/mogen komen en te fotograferen, zijn er net als in Afrika ook hier safari’s te boeken. Zodoende ben ik begin 2014 samen met een select groepje onder begeleiding van boswachter en tevens natuurfotograaf Ruud Maaskant de Kennemerduinen in gegaan in de vorm van een wandelsafari en mochten we de wisenten in het Kraansvlak van dichtbij – op een respectabele afstand – fotograferen. Deze safari is natuurlijk niet te vergelijken met een safari in één van de Zuid-Afrikaanse wildreservaten (zie mijn ervaringen hier en hier). Niet alleen de grootte en variëteit van het landschap is anders, een lodge of tented camp ontbreekt namelijk ook waarbij je ’s nachts de geur van het wild kan ervaren. De heerlijke Zuid-Afrikaanse maaltijd Bobotie zal je ook zelf moeten maken 😉 Desalniettemin is de wisentensafari heel goed bevallen en mijn dank gaat uit naar boswachter Ruud Maaskant voor het delen van zijn fotografisch inzicht en voor de professionele begeleiding om de wisenten veilig te benaderen en te fotograferen.
Zoals ik al zei in het begin van dit blog, heb ik ook dit jaar de wisent opgezocht in de vorm van een Nieuwjaarswandeling. Eerst bekeken waar ze zich bevonden op deze site (sommige wisenten hebben halsbandzenders) zodat ik bij de juiste ingang naar binnen kon gaan in het wisentengebied. De kaart gaf aan dat de posities van de wisenten nogal wisselend over het gele wandelpad slingerden. Top. Dat was positief. Al snel zag ik een groep wisenten en heb foto’s kunnen nemen op een respectabele afstand zonder daarbij van het pad af te wijken of ze te storen.
Het zonlicht was een beetje te hard voor fotografie, maar dat mocht de pret niet drukken. Een omzetting naar nostalgisch zwart-wit biedt in dit geval uitkomst en laat zien wat echt belangrijk is in de foto: de wisent
Het gevoel om dichtbij dit wild dier te mogen zijn en te fotograferen, vind ik nog steeds een onbeschrijfelijke belevenis. Wat mij betreft ga ik de machtige wisent vaker opzoeken. Als ik dit toch vergeet … zal er vast wel een telepathisch seintje vanuit het duin naar mijn hersens worden gestuurd aan het eind van het jaar 😉
Wat een prachtige serie. Dit zijn echt van die oerdieren, ze stralen zoveel kracht uit.
Ik zal eens kijken naar de excursies, want het lijkt mij ook erg leuk om die dieren eens te fotograferen. Het is natuurlijk geen garantie dat je ze ziet als je met de excursie mee gaat, maar toch..
Ik vind ook jouw landschapsfoto erg mooi, wat een kleuren zitten er in het landschap en wat een mooie blauwe lucht.
groetjes Ghita
Hoi Ghita, bedankt voor de complimenten
Het wisentenpad is nog open t/m 1 maart, daarna is het tijdelijk gesloten vanwege het broedseizoen voor vogels. De komende tijd staan er diverse wandelingen ingepland om met de boswachter het gebied in te gaan. Check het hier: http://www.np-zuidkennemerland.nl/Activiteitenkalender%252freserveren.
Groetjes, Carl
Mooie plaatjes Carl doet bij mij het bloed kriebelen.
Haha, je bloed gaat kriebelen? Dat is goed! Als ik je niet kan porren, kriebel ik wel
Bedankt voor je reactie. Gr, Carl
Fijne serie Carl! Ik moet binnenkort echt ook eens die kant op. Maar eigenlijk wacht ik op de sneeuw. Het lijkt me prachtig om deze machtige dieren in de sneeuw te zien. Tot die tijd geniet ik van jouw foto’s!
Gr. René
De sneeuw komt eraan. Let maar op. En dan ben ik misschien ook wel bij de wisenten te vinden
Mooi dat je geniet van mijn foto’s!
Wauw wat een prachtige foto’s van deze krachtige beesten. En toch is de landschapsfoto mijn favoriet, die kleuren… zo gaaf!
Die landschapsfoto valt wel op hè? Je bent niet de enige. Hij is en blijft inderdaad gaaf. Bedankt voor de reactie