Vanmorgen best vroeg mijn nest uit gegaan om een poging te wagen om de paarse heide te fotograferen. Stiekem hoopte ik op grondmist (het was tenslotte een heldere en koude nacht), maar op de plaats van bestemming geen mist te bekennen. Gelukkig verscheen er een glimlach op mijn gezicht tijdens het genieten van de zonsopkomst en ik deze sfeerbeelden kon maken.

Elk jaar in augustus kleuren de heidevelden paars, dus ik ben eigenlijk te laat (of net op het nippertje?) om vandaag (1 september) de paarse deken op te zoeken. Waarschijnlijk vanwege onze droge zomermaanden valt het dit jaar wat tegen, maar ik heb toch nog wat paarse heidebloemetjes gespot. Al is het tussen de hoge groene pijpenstrootjes (waar zijn de schapen gebleven …?).

Het verwilderde heideveld waar ik in sta, is het Rozendaalse Veld, grenzend aan het Nationaal Park Veluwezoom. Hier ben ik gestart en na een mooie bochtige tour route op de motor, nog wat laatste foto’s genomen bij het bekende toeristische plekje De Posbank.

Het is een aparte sfeer op de heide. Na verloop van tijd wordt elk heideveld bos, en dat zie je. Her en der zijn de verschillende bomen verspreid over de heide.

Het is best lastig om heide te fotograferen, maar het valt me gelukkig niet tegen

Ik word vrolijk bij het zien van de mooie stukjes landschap en ik hoop dat ik het plaatje in mijn hoofd (grondmist over de paarse heide tijdens zonsopkomst) binnenkort (of volgend jaar) kan maken.